-
Aho Kharach 480 Takke (अहो खरंच ४८० टक्के )
ह्या संग्रहात सहा कथा असून बहुतेक दीर्घ कथाच आहेत. ह्या दीर्घकथा आहेत कारण आपण आपल्या आयुष्यातील जास्तीत जास्त अनुभव सांगून समाजाचे प्रबोधन करावे, ही तळमळ लेखकास आहे. पुढे काय होणार? पुढे काय होणार? याची वाचकांना उत्सुकता निर्माण होते,तो वाचतच राहतो आणि लेखक त्या प्रश्नाचेही समाधान करतो आणि लगेच कथेला नवे वळण देऊन नवीन प्रश्न, नवीन समस्या निर्माण करतो. घटनांमधून घटना घडत जाणे आणि या घटनांचे एकमेकांशी नाते निर्माण होणे, हे कोणत्याही कथा-कादंबरीमध्ये अपेक्षित असते. नेमके हेच ह्या कथांमधून घडते आहे.जीवनातील सतत संघर्षमय अनुभवांमुळे लेखकाला या समस्यांमय प्रसंगाची कमतरता भासत नाही. लेखक समाजातील फक्त नकारात्मकतेचे चित्रण करत नाही, तर समाजातील सकारात्मक बाजूही तो हिरीरीने मांडतो. समाजातील दृष्ट वृत्तीचा तो निषेध करतोच, पण समाजातील चांगुलपणावरही त्याचा विश्वास आहे. आणि म्हणूनच या संग्रहातील सर्वच कथा सुखान्त झाल्या आहेत. अशाप्रकारचे पारंपरिक पद्धतीने केलेल्या वर्णनातून लेखकाचे मराठी भाषेवरील प्रभुत्व लक्षात येते. कथा बरेचदा संवादातून पुढे जाते, तेव्हा पात्रांप्रमाणे ग्रामीण बोलीतही लेखकाने संवाद लिहिण्याची काळजी घेतली आहे. लेखकाची निरीक्षण शक्ती दांडगी आहे, हे या कथा वाचताना प्रत्ययास येते. समर्पक शब्दयोजना, भाषेवरील प्रभुत्व आणि दांडगी निरीक्षणशक्ति यामुळे कथांतील पात्रांच्या व्यक्तिचित्रणात आणि एकामागून एक येणाऱ्या घटनांमध्ये जिवंतपणा आढळतो. एखादा चित्रपट पाहत आहोत, असे आपल्यास वाटते, व ह्या उत्कंठावर्धक कथा आपण केव्हा वाचून संपवतो, ते आपणांस कळतही नाही. डॉ .मारुती नलावडे या लेखकाकडून मराठी साहित्याला फार मोठ्या अपेक्षा निर्माण होऊ शकतात.
-
Harmoniyamchya Vatevarun Pudhe(हार्मोनियमच्या वाटे
हार्मोनियमच्या वाटेवर या पुस्तकांमध्ये लेखकाने एकूण 54 मराठी गीतांच्या विषयी ची माहिती रागस्वरांसहित दिली आहे .जसे की गाण्याचे नाव, गीताचा राग, ताल आणि गीताची पट्टी .ही सर्व गीते लोकप्रिय असून हार्मोनियम शिकणाऱ्या व्यक्तीला खूपच उपयोगी ठरतील .
-
Pati Aale Hati(पती आले हाती)
दैनंदिन जीवनातील विसंगती, गंमतीदार प्रसंग आपल्या वेगळ्या शैलीतून व विनोदी लेखनातून, कथांद्वारे मांडण्याचा हा आगळा प्रयत्न. वैदर्भीय भाषेतील खुसखुशीतपणा व निरीक्षणांमुळे या कथांची गोडी वाढली आहे. अभियंता असूनही कथा लेखनात रुची ठेवणाऱ्या अशोक शेगोकर ह्यांच्या कथांना हास्यचित्रकार विवेक मेहेत्रे ह्यांच्या मिश्किल चित्रांची जोड लाभली आहे. This is an attempt to present the inconsistencies and funny events of daily life through our different style and humorous writings and stories. The flavor of these short stories has been enhanced by the crispness and observations of the Vaiderbhaya language. The stories of Ashok Shegokar, who is interested in writing stories despite being an engineer, have been paired with funny illustrations by Cartoonist Vivek Mehetre.
-
Yoga For Diabetes
Mrs. Supriya Deshpande is CEO of “Honyaku Remedies”, a leading language translation agency in Mumbai. She is also an ardent Yoga lover and has been following Yoga practices for the last 32 years. She is living a happy and disease-free life with regular yoga practice. She wants to share her first-hand experience with yoga for diabetic people. She believes that this book will help them to control the disease and change their lifestyle and enjoy life. This ebook serves as a guide to those who want to live a healthy life. “Loka Samastha Sukhino Bhavanti” is the motto behind writing this book
-
Aadaranjali (आदरांजली)
विविध क्षेत्रांमध्ये अनेक कर्तबगार होऊन गेले. अलीकडे अनेक चांगल्या व्यक्ती हे जग सोडून गेल्या. खूप लोकप्रिय अशा. सर्वच नसतील, पण गुणी नक्कीच होत्या. काही तर थोड्याशा ‘‘खल’’ म्हणता येतील अशा होत्या. पण त्यांच्यात सुद्धा काही चांगले गुण होते. ज्या व्यक्तींची नक्कीच समाज दखल घेऊन होता. अशा व्यक्तींचे निधन झाल्यावर त्यांच्यावर लिहिण्याची संधी लेखकाला मिळाली. ते मृत्यू लेख प्रसिद्ध झाले. त्या लेखांचा संग्रह म्हणजे ‘‘आदरांजली’’ हे पुस्तक होय. थोडक्यात सांगायचं तर अशा प्रकारचे लेख म्हणजे त्या व्यक्तीला वाहिलेली श्रद्धांजली... आदरांजली असते. त्या व्यक्तीच्या स्मृती जतन करण्याचा तो एक मार्ग असतो. तो मार्ग चोखाळत हे लेख लिहिले गेलेत आणि त्याचे पुस्तक तयार करून आदरांजली वाहिली आहे. ही गेल्या काही वर्षात गेलेल्या गुणी माणसांची दखल आहे आणि त्यांच्या स्मृतींची उजळणी आहे. खूप काळ गेलेला नसूनही ह्यातील काही व्यक्ती लगेच विस्मृतीत गेल्याचे लेखकाला हे पुस्तक तयार करताना जाणवले.
-
Pakshyanchi Sabha (पक्ष्यांची सभा)
पर्शियन भाषेतील ह्या महाकाव्याविषयी आपल्या देशात फारच कमी लोकांना ठाऊक असावे. मंतिक-उत-तैर ह्या फरीदुद्दिन अत्तार साहेबांच्या लिखाणातील सुफी भाष्य अतिशय काळजीपूर्वक गर्भित अर्थासह समजून घेतले तर हा ग्रंथ जणू जीवन जगण्याचे आगळे तत्वज्ञानच सांगतो. सत्याच्या शोधात झेपावलेले निरागस पक्षी व त्यांचा गुरू ही संकल्पनाच भन्नाट आहे. प्रेम हा सुफी पंथाचा आत्मा आहे. हे पक्षी आपल्या मनाचे भलेबुरे कंगोरे स्वत: मांडतात व त्यांचा गुरूरूपी पक्षी हुपी त्यांना त्यामधील निरर्थकता पटवून देतो. छोट्या रूपक कथांमधून प्रवास करता करता ते सात जीवघेण्या दऱ्या पार करून जातात. हा प्रवास विलक्षण व अदभुत आहे. मूळ पुस्तक पर्शियन व उर्दू भाषेत असल्यामुळे ते भारतात उपयोगी ठरायचे नाही अशा गैरसमजुतीमुळे कदाचित आतापर्यत त्याकडे दुर्लक्ष झाले असावे. म्हणूनच या मौलिक ग्रंथाची ओळख जास्तीत जास्त वाचकांना लवकरात लवकर होणे ही काळाची गरज आहे. हे भाषांतर नसून स्वैर अनुवाद आहे व सौ. अंजली खिस्ती ह्यांनी मूळ रचनेला व संकल्पनेला कोणताही धक्का न लावता स्वतंत्रपणे प्रभावीपणे ते सोप्या मराठीत आणले आहे.