Aamche Karve Sir (आमचे कर्वे सर)

प्रत्येकाला आपण शिकत असताना ज्या ज्या शिक्षकांनी आपल्याला शिकवले त्या त्या शिक्शांबद्दल निश्चितच आदर असतो. परंतु काही ठराविक शिक्षक अगदी सर्वांच्याच लक्षात राहतात. याचे मिख्या कारण त्यांनी आपल्या मनावर केलेले, आपल्या आयुष्याला कलाटणी देणारे संस्कार! शिक्षकाचे समजावून देऊन शिकवाणे, त्याचे वागणे-बोलणे, अड़ीअड़चणीला स्वतं:हुन मदत करणे हे शिष्याच्या मनावर खोल ठसा उमटाविते. या सर्वांमध्ये मुख्य गोष्ट असते ती शिक्षकाच्या मनातील भाव! तो भाव जार उपकारात्मक अथवा स्वार्थपूर्ण असेल टार त्याबद्दल तिताकिशी जवालिक मनात रहात नाही. कर्वेसरांचे हे पुस्तक तैयार करताना मला जाणवले की त्यांनी अत्यंत प्रेमाने, निस्वार्थी भावनेने, गरज पडेल तेंव्हा पदरमोड करूनही आणि प्रत्येकाच्या प्रगतीला पूरक असे विचार मनात बाळगले आणि तेच कृतिताही आणले. हे तेंव्हाच होउ शकते जेव्हा माणूस सच्चा असतो. शिक्षकाची शिश्याशी नाळ जुळायलाशिवाय विचारांचे संक्रमण होत नाही. शिक्षक-शिष्य या नात्यात 'शिक्षा' म्हणजे शिक्षित करणे हां मूलमंत्र आहे, मग ती प्रत्यक्ष शिकावान्यातुं असो वा नजरेच्या जराबेतुं! त्यानी प्रत्येकालाच 'शिक्षित केले' म्हणजेच त्यांचे विचार समोरच्यापर्यंत पोहोचतील याची पूर्ण दक्षता घेतली. त्यांचे ते विचारही समाजाभिमुख व सन्मार्गावर नेणारे असल्यामुळे आज त्यांचे हजारो विद्यार्थी दृढ़ निश्चयाने मार्गकरमणा करताहेत व कर्वेसरांच्या पाउलखुणा आपापल्या परीने उमटवून विविध दिशांनी पुढे नेताहेत; आणि यातच कर्वेसरांचे यश आहे. माणसाला अंत असू शकतॊ पण विचारांना नाही. तेंव्हा कर्वेसरांचे सद् विचार, सत्कार्य व नैतीकतेचे शिक्षण असेच निरंतर समाजमनात टिकून राहो व त्याचा सुगंध प्रत्येकाला शिक्षित व प्रेरित करूँ अनंत कालपर्यंत दरवळत राहो, हीच सद्गुरुचरणी प्रार्थना!