Jalati Mashal (जळती मशाल)
एक दिवस वाड्यात एकही माणूस जिवंत राहणार नाही भकास पडलेल्या वाड्यात केवळ कावऴय़ाची कर्कश्श काव् काव् चाललेली असेल हेच स्वप्न तो पाहत होता. आणि याच दारुण जिद्दीने तो पेटला गेला होता त्या चमत्कारिक प्राण्याने अलगद आपले पाय खाली सोडले.अगदी पालीसारखा तो धाब्याला गच्च चिपकला होता. दोन्हीही बाजूना धाब्याच्याखापरीत हात रोवायला जागा मिळाल्यामुळे त्याला आपला कंबरेपर्यंतचा भाग खाली घेता आला होता.नाहीतर कमाल होती त्याची इतक्या शांतपणे आणि सफाईदार अशी हालचाल तो करीत होता की, त्याच्याऎवजी दुसरा कुणी माणूस जरी असता तरी त्याने एव्हाना जमीन गाठली असती आणि पय लावून धूम ठोकण्याची वेळ आली असती.
